Η Φυσικοθεραπευτική φροντίδα των Μουσικών

Όπως οι αθλητές κάθε αθλήματος και επιπέδου χρίζουν φυσιοθεραπευτικής φροντίδας έτσι και ένας άλλος μεγάλος πληθυσμός, αυτός των Μουσικών, χρίζει εξειδικευμένης φυσιοθεραπευτικής βοήθειας .

Η παραγωγή του τέλειου ήχου είναι ο πραγματικός μοχλός της κίνησης του μουσικού ο οποίος όμως για να είναι τέλειος εμπλουτίζεται με το συναίσθημα και την μουσικολογική προσωπικότητα του κάθε μουσικού. Από αυτά τα στοιχεία άμεσα συμπεραίνουμε ότι στην απόδοση μιας παρτιτούρας συνδυάζεται η ενεργοποίηση του μυοσκελετικού συστήματος με αλληλοεπίδραση του συναισθηματικού, πνευματικού και ψυχολογικού κόσμου του μουσικού.

Η σημασία της στάσης σώματος

Η σωστή στάση σώματος δομημένη με την λειτουργία των ιδιοδεκτικών υποδοχέων τοποθετεί κάθε σωματικό στοιχείο σε μια τέλεια ισορροπία. Αυτή η ισορροπία διατηρείτε ελεύθερα από μια ελάχιστη μυϊκή δραστηριότητα στους σταθεροποιητικούς μύες. Η τοποθέτηση της κεφαλής έχει ένα σημαντικό ρόλο για την διαχείριση αυτής της ισορροπίας τόσο στην σωστή τοποθέτηση του σκελετού όσο στην διαχείριση του μυϊκού τόνου στην κίνηση. Η δυναμική της ωμικής ζώνης ουσιαστικά προσδιορίζει την σταθερότητα και την δυναμική της κίνησης.

Η λειτουργική φυσιολογία της ωμικής ζώνης

Η προβολή του άνω άκρου προς το μουσικό όργανο προκαλεί την επιμήκυνση του μεσοδιαστήματος ανάμεσα στις δυο ωμοπλάτες και την μετακίνηση της κλείδας ελαφρός προς τα εμπρός. Με αυτόν τον τρόπο προσανατολίζεται σε νέα θέση η ωμογλύνη. Η τελευταία είναι ουσιαστική για την οργάνωση του μυϊκού έργου γύρο από την άρθρωση του ώμου. Η σωστή τοποθέτηση της ρώγας του δακτύλου υπόκειται στα αποτελέσματα της προβολής του άνω άκρου πάνω στο μουσικό όργανο, δια μέσω των στροφέων μυών δια του άξονα μέσα στην ωμογλύνη.

Η αρχιτεκτονική του χεριού συγκρατείτε από ένα καρπό χαλαρό και δυνατό, διατηρώντας τα ανατομικά τόξα του χεριού, κινητοποιεί και κατευθύνει τα δάκτυλα, ταυτόχρονα αφήνοντας μια μεγάλη ελευθερία κίνησης και την καλύτερη σταθερότητα. Η χρήση των ομάδων των ραχιαίων μεσόστεων μυών και παλαμιαίων μεσόστεων μυών ρυθμίζουν την λειτουργικότητα του χεριού που μεταμορφώνεται στις ανάγκες της καλλιτεχνικής απόδοσης του μουσικού κομματιού.

Τα λειτουργικά προβλήματα του μουσικού

Η κύρια αιτία είναι η υπερβολική επανάληψη συγκεκριμένων κινήσεων, η δυσκολία του ρεπερτορίου και οι μακρόχρονες στάσεις σε θέση καθιστή η όρθια δεσμευμένη στην χρήση του συγκεκριμένου μουσικού οργάνου. Τα περισσότερα λειτουργικά προβλήματα που συναντάμε στον μουσικό πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από την έλλειψη σεβασμού της φυσιολογικής λειτουργικότητας του άνω άκρου στην ολότητα του και κυρίως στην λάθος λειτουργία της ωμικής ζώνης.

Οι συχνότερες λειτουργικές παθήσεις

1. Το σύνδρομο υπέρχρησης, επιφέρει διαλειμματική κόπωση και ερεθισμό των μυοτενόντιων ανατομικών στοιχείων.
2. Το σύνδρομο της υπερκόπωσης, που προκαλεί μια αίσθηση έντονης κόπωσης με την αδυναμία να ξανά οργανωθεί ένα μυϊκός ρυθμός.
3. Το σύνδρομο της αγγείο-νευρικής συμπίεσης, η τοποθέτηση του μουσικού οργάνου και η κακή σωματική στάση είναι η αιτία αυτών των συμπιέσεων σε διάφορα επίπεδα του άνω άκρου.
4. Οι μυϊκές δυστονίες, είναι πολλή σοβαρή πάθηση που χαρακτηρίζεται από την ανικανότητα χειρισμού ενός δακτύλου ή ακόμα του χεριού.

Φυσικοθεραπευτική αγωγή

Η θεραπεία των βασικών αιτιών βασίζεται σε μια λεπτομερή μυϊκή αξιολόγηση η οποία θα μας εμφανίσει τις ανισορροπίες του λειτουργικού μυϊκού τόνου κατά την διάρκεια της εκτέλεσης. Η αξιολόγηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων θα φανερώσει την χρήση του άνω άκρου στα φυσιολογικά όρια αλλά και επίσης την δυνατότητα διφορούμενης κίνησης της μιας άρθρωσης από την άλλη.

Ο στόχος της επέμβασης μας είναι να αποκαταστήσουμε μια σωστή σωματική στάση αλλά επίσης να αποκατασταθεί η ισορροπία του μυϊκού έργου πάνω στο μουσικό όργανο, κυρίως με έναν σωστό συγχρονισμό μεταξύ αγωνιστών και ανταγωνιστών μυϊκών ομάδων.
Παρατηρούμε συχνά μια στάση και μια κίνηση επαγγελματικά εύθραυστη, διότι η τεχνική δεν είναι δομημένη επάνω σε βάσεις φυσιολογικής συμπεριφοράς. Ο μουσικός πρέπει να ξανά βρει μια κινησιολογία ευσυνείδητα προγραμματισμένη, με την βοήθεια ειδικών ασκήσεων εκτός μουσικού οργάνου και με μια εργονομική επανατοποθέτηση του άνω άκρου επί του μουσικού οργάνου.

Ο Φυσικοθεραπευτής Δημήτριος Τάκας συνεργάζεται τα τελευταία 15 χρόνια με το Τμήμα χεριού της ΕΕΕΦ , του οποίου ήταν ο εμπνευστής στην δημιουργία του . Η Ελληνική Επιστημονική Εταιρία Φυσικοθεραπείας ( ΕΕΕΦ) διοργανώνει σεμινάρια με θέμα «Το χέρι του μουσικού» με διδάσκοντα τον Γάλλο καθηγητή Philippe Chamagne, και είναι υπεύθυνος της επιμέλειας και της διερμηνείας του σεμιναρίου