H Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (ΚΥΠ),είναι η συχνότερη καλοήθης πάθηση του προστάτη και χαρακτηρίζεται από την αύξηση του μεγέθους του αδένα προκαλώντας συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα όπως συχνοουρία, δυσουρία και διακοπτόμενη ούρηση.
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι δεν έχει σχέση με τον καρκίνο του προστάτη.Είναι εξαιρετικά συχνή πάθηση, αφού οι 4 στους 10 άντρες έχουν συμπτώματα στην 5η δεκαετία της ζωής τους, 7 στους 10 στην 6η δεκαετία, 8 στους 10 στην 7η δεκαετία, για να φθάσουν στο 90% στα 90 χρόνια
Τα συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, χωρίζονται σε αποθήκευσης και κένωσης των ούρων.
Αποθήκευσης:
– Συχνουρία, όταν για μικρές ποσότητες προκαλείται η τακτική ανάγκη για ούρηση.
– Νυκτουρία, όταν ξυπνάμε τη νύχτα, για να ουρήσουμε.
– Επιτακτική ούρηση, όταν δεν μπορούμε να αναβάλλουμε την ούρηση.
– Ακράτεια από έπειξη, όταν πια δεν προλαβαίνουμε να πάμε στην τουαλέτα.
Κένωσης :
– Μείωση ροής ούρων, όταν η ακτίνα των ούρων μειώνεται.
– Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης.
– Διακοπτόμενη ούρηση.
– Απώλεια σταγόνων ούρων μετά το τέλος της ούρησης.
– Αίσθημα ατελούς κένωσης, η αίσθηση δηλαδή ότι η κύστη δεν άδειασε εντελώς.
– Πλήρης αδυναμία ούρησης, η λεγόμενη επίσχεση ούρων που είναι και το σημαντικότερο από όλα, λόγω του έντονου πόνου και της απόφραξης που προκαλεί στους νεφρούς .
Ο έλεγχος της νόσου πρέπει να ξεκινά στα 40 έτη και γίνεται αρχικά με τη λήψη του ιατρικού ιστορικού. Για την καλύτερη εικόνα του προβλήματος, ο γιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει να συμπληρώσετε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο. Ακολουθεί η κλινική εξέταση που περιλαμβάνει τη δακτυλική εξέταση του προστάτη, που γίνεται από τον πρωκτό. Είναι βασική εξέταση, αφού δίνει τις πρώτες πληροφορίες για το μέγεθος του αδένα.Μία βασική, επίσης, εξέταση είναι η μέτρηση της ροής των ούρων, δηλαδή η ουρο-ροομετρία.Μετά την εξέταση μετράμε με τη χρήση υπερήχων, εάν μένουν ούρα στην κύστη.Η πιο λεπτομερής εκτίμηση του προστάτη γίνεται με το διορθικό υπερηχογράφημα του προστάτη.
Μετά την πρώτη επίσκεψη, ο γιατρός μπορεί να σας ζητήσει γενική και καλλιέργεια ούρων, καθώς και κάποιες αιματολογικές εξετάσεις, όπως ουρία και κρεατινίνη. Εάν δεν έχετε πρόσφατη μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου που βοηθά στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη, του γνωστού PSA μαζί με το free PSA, με βεβαιότητα ο γιατρός σας θα σας τα ζητήσει.
Σήμερα, υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της νόσου, όπως:
1) Ενεργητική Παρακολούθηση
Την αλλαγή του τρόπου ζωής δηλαδή.
2) Φαρμακευτική Αγωγή
Καθορίζεται απο τους 3 παράγοντες που προκαλούν τα συμπτώματα στον ασθενή: Νεύρομυική κατάσταση του προστάτη και της κύστης, το μέγεθος του προστάτη και η λειτουργία του εξωστήρα μυ της ουροδόχου κύστης. Έτσι έχουμε τεσσερις κατηγορίες φαρμάκων:
1. τους α- αδρενεργικούς αποκλειστές
2. τους αναστολείς της 5α-αναγωγάσης
3. τα αντιχολινεργικά-αντιμουσκαρινικά
4. συνδυασμός των παραπάνω
3) Χειρουργική Θεραπεία
Οι χειρουργικές επεμβάσεις για τη νόσο γίνονται συνήθως με επισκληρίδια ή ραχιαία αναισθησία, και η βελτίωση των συμπτωμάτων είναι εμφανής αμέσως μετά την επέμβαση. Πρέπει να τονιστεί ότι η βελτίωση στα συμπτώματα που προσφέρουν οι χειρουργικές επεμβάσεις είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που επιτυγχάνεται με τη φαρμακευτική αγωγή. Οι τύποι των επεμβάσεων είναι οι εξής:
1. Διουρηθρική Προστατεκτομή (TURP και TURiS)
2. Διουρηθρική Προστατεκτομή με χρήση laser
3. Ανοικτή οπισθοηβική ή περινεϊκή προστατεκτομή
Το μήνυμα
Όπως φαίνεται, τα συμπτώματα της ούρησης λόγω αύξησης του μεγέθους του προστάτη μπορούν, σήμερα, να αντιμετωπιστούν εύκολα και αποτελεσματικά. Το να ζούμε με το πρόβλημα δεν είναι λύση, και μία επίσκεψη στον Ουρολόγο μπορεί να μας σώσει από μία καθημερινή έγνοια και ταλαιπωρία. Όσο δε νωρίτερα γίνει αυτή, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες για την ανάγκη χειρουργικής αντιμετώπισης.
Ουρολόγος
