Παθήσεις Θυρεοειδή – Είναι η Χειρουργική η πρώτη ή η τελευταία λύση; Πότε είναι λύση; Προβλήματα από το χειρουργείο;

Θυρεοειδής αδένας. Όργανο μικρό μα τόσο απαραίτητο στον οργανισμό μας. Διότι οι ορμόνες που παράγει είναι απαραίτητες για την ίδια τη ζωή. Συμμετέχουν σε πλείστες δράσεις των κυττάρων του σώματος που χωρίς την συμμετοχή τους θα ήταν αδύνατες. Εξ’ ού και οι λεγόμενες θεραπείες υποκατάστασης (ορμόνες θυρεοειδή σε χάπια) στις περιπτώσεις που αφαιρείται ή υπολειτουργεί ο αδένας. Βρίσκεται μπροστά στο λαιμό μας, πιο κάτω από το λάρυγγα.

Συχνά ο έλεγχος των ορμονών του θυρεοειδή είναι απαραίτητος σε ειδικότητες όπως Παθολόγος, Ενδοκρινολόγος, Νευρολόγος, Καρδιολόγος κ.α, για την διερεύνηση κοινών συμπτωμάτων όπως, αίσθημα κόπωσης (κουράζομαι εύκολα), αίσθημα παλμών (φτερουγίσματα στην καρδιά), πονοκέφαλος, καρδιακές αρρυθμίες, τρέμουλο στα χέρια, όταν χάνουμε ή βάζουμε εύκολα και ανεξήγητα βάρος, πολύς ιδρώτας χωρίς λόγο κλπ. Θα πει κανείς: Φταίει ο θυρεοειδής για όλα αυτά; Πιθανότατα όχι. Απλά συμμετέχει στην διερεύνηση των συμπτωμάτων αυτών έως ο θεράπων Ιατρός καταλήξει σε οριστική διάγνωση. Άρα μπορεί να έχουμε υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό. Από τις δύο πιθανώς να χρειαστεί επέμβαση η δεύτερη κατάσταση. Με τους όζους όμως; Δεν πρέπει να χειρουργηθώ; Όχι απαραίτητα. Πρώτα τα «χάπια» και όταν πρέπει τότε εγχείρηση. Εκτός εάν ο ή οι όζοι είναι εξαρχής μεγάλοι ή ύποπτοι για κακά πράγματα. Κακά; Τι εννοείς γιατρέ; Αυτό που όλοι καταλάβατε. Όμως στο 85-90% των περιπτώσεων τα κακά του θυρεοειδή είναι τα καλύτερα του ανθρωπίνου σώματος. Δηλαδή η αφαίρεσή του αδένα πιθανώς να επαρκεί για την θεραπεία. Άρα εάν έχω κακό ή υποψία κακού πρέπει να χειρουργηθώ; ΝΑΙ. Μόνο τότε ΝΑΙ χωρίς άλλες συντηρητικές θεραπείες.
Η Χειρουργική έρχεται τελευταία ως η δραστικότερη και οριστική λύση σε παθήσεις του θυρεοειδή αδένα. Δηλαδή εξαντλείται η συντηρητική αντιμετώπιση (φάρμακα) έως ότου ο θεράπων Ιατρός ζητήσει τη βοήθεια του Χειρουργού. Στη σύγχρονη χειρουργική του θυρεοειδή υπάρχει ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ επέμβαση: Η ολική θυρεοειδεκτομή. Στο παρελθόν οι Χειρουργοί εφάρμοζαν τεχνικές μερικής αφαίρεσης όζων ή λοβών του θυρεοειδή όμως η πραγματικότητα απέδειξε ότι ήταν λάθος προσεγγίσεις διότι αντιμετώπιζαν συχνότατα υποτροπές και επανεγχειρήσεις στον αδένα. Και επανεγχείρηση στο θυρεοειδή και γενικά στην περιοχή που βρίσκεται συνεπάγεται μεγαλύτερες πιθανότητες επιπλοκών.

Επιπλοκές; Πρέπει να τρομάζει ο ασθενής στο άκουσμά τους; Σίγουρα όχι. Στα χέρια έμπειρων χειρουργών του αδένα και γενικά της περιοχής του τραχήλου (λαιμού) συμβαίνουν πολύ λίγες. Ποιες είναι;

1) Η μετεγχειρητική αιμορραγία που εάν συμβεί θα συμβεί στο πρώτο 6ωρο μετά το τέλος της επέμβασης. Σπανίως στο πρώτο 24ωρο. Οφείλεται στο όχι και τόσο προσεχτικό «σταμάτημα» της μικροαιμορραγίας που πάντοτε εμφανίζεται σε ένα χειρουργείο. Εμφανίζεται συχνότερα σε ασθενείς που παίρνουν αντιπηκτικά φάρμακα. Εύκολα αναγνωρίζεται και εύκολα αντιμετωπίζεται από τον χειρουργό.
2) Η μετεγχειρητική πτώση του ασβεστίου. Η πιο συχνή επιπλοκή. Τι είναι αυτό; Επειδή με τον θυρεοειδή συνορεύουν 4 μικρά μα θαυματουργά στη λειτουργία “αδενάκια” που λέγονται παραθυρεοειδείς, κάθε «ενόχλησή» τους από τον χειρουργό μπορεί να τα κάνει να μην παράγουν ομαλά μια ορμόνη που είναι η μοναδική λειτουργία τους και λέγεται παραθορμόνη. Αυτή κρατάει σε φυσιολογικά επίπεδα το ασβέστιο οπότε όταν η στάθμη της μειωθεί στο αίμα, θα μειωθεί και το ασβέστιο. Κοινότατη επιπλοκή, εύκολα αντιμετωπίσιμη με χάπια ασβεστίου και βιταμίνης D για λίγο διάστημα, συνήθως ημερών ή λίγων εβδομάδων.
3) Η μετεγχειρητική αλλοίωση της φωνής: Στενάχωρη επιπλοκή για τον ασθενή αλλά και για τον Χειρουργό. Οφείλεται στην «ενόχληση» των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων που βρίσκονται πολύ κοντά στον θυρεοειδή αδένα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βραχνάδα φεύγει από μόνη της χωρίς καν φάρμακα, σε διάστημα έως 3-6 μήνες, συνήθως πολύ νωρίτερα.

Οι κλασσικές τομές των 4-5 εκατοστών στο λαιμό και η χρήση παροχετεύσεων (σωληνάκια) είναι η κοινή πρακτική εδώ και δεκαετίες στη χειρουργική του θυρεοειδή. Οι δυσμορφίες όμως που καταλείπουν (κακοραμμένη τομή, τρύπες στο δέρμα από τα σωληνάκια) δεν είναι αποδεκτές από τους ασθενείς. Συνεπώς εφαρμόζουμε σήμερα τεχνικές ελάχιστα επεμβατικές, που συνεπάγονται τομές 2-3 εκατοστών χωρίς σωληνάκια που και ασφαλείς είναι και δυσμορφίες δεν καταλείπουν. Βγαίνει όμως το ίδιο εύκολα και χωρίς επιπλοκές ο αδένας από τομή 2 εκατοστών; Πιο εύκολα ακούγεται από 5 εκατοστά. Και οι επιπλοκές δεν είναι περισσότερες; ΟΧΙ. Δεν είναι περισσότερες αλλά ίδιες ή και λιγότερες όπως αποδεικνύεται από την εμπειρία μας αλλά και παγκοσμίως. Και ο αδένας βγαίνει εύκολα από έναν έμπειρο χειρουργό του θυρεοειδή από τομή 2-3 εκατοστών. Η τεχνική εφαρμόζεται κατά κόρον από τον γράφοντα με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα αισθητικά αλλά και λειτουργικά. Σε πάνω από 95% των περιπτώσεων οι ασθενείς εξέρχονται του Νοσοκομείου εντός 24ωρου με ασφάλεια. Και τα σωληνάκια; Γιατί χωρίς σωληνάκια; Διότι έχει αποδειχτεί ότι τα σωληνάκια μπαίνουν για ένα και μόνο λόγο: Για τον ήσυχο ύπνο του χειρουργού. Όχι μόνο πιθανώς να μην κάνουν τη δουλειά τους (απομάκρυνση του αίματος από μια μετεγχειρητική αιμορραγία) αλλά και πιθανώς να συντηρούν την αιμορραγία. Άλλωστε μια μετεγχειρητική αιμορραγία γίνεται εύκολα αντιληπτή είτε με είτε χωρίς σωληνάκια.

Πολύ ωραία τα λες γιατρέ θα μου πει κάποιος. Αντιμετωπίζεται εύκολα, περνάει από μόνη της, τα «κακά» είναι τα καλύτερα, χωρίς σωληνάκια κλπ. Πάντα έτσι είναι; Βεβαίως όχι. Είναι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Και το «συντριπτική» τονίζεται. Διότι και περιπτώσεις αδένων «γίγας» έχουν αντιμετωπιστεί που δεν βγαίνουν από τομές 2 εκατοστών και σωληνάκια τοποθετήθηκαν και επιπλοκές που ταλαιπώρησαν ασθενείς και Ιατρούς μέχρι να περάσουν και καταστάσεις δύσκολες γενικότερα. Η εμπειρία στη χειρουργική του θυρεοειδή αποδεικνύει ένα και μόνο πράγμα. Σε έμπειρα χέρια όχι μόνο γίνονται όλα αλλά προβλέπονται όλα και όλα αντιμετωπίζονται. Η αίσθηση είναι ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Να μην βρίσκεται Ιατρός και ασθενής προ εκπλήξεως. Και όπως συμβουλεύονται οι ασθενείς που πρόκειται να χειρουργηθούν για νόσο του θυρεοειδή: Λογικό να αγχώνεστε αλλά λογικά.