Σακχαρώδης Διαβήτης κύησης: Οι κίνδυνοι για το έμβρυο και η αντιμετώπισή του

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Κύησης (ΣΔΚ) αποτελεί ξεχωριστή οντότητα του σακχαρώδους διαβήτη. Ορίζεται ως η οποιουδήποτε βαθμού διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων που διαγιγνώσκεται στην έναρξη της κύησης ή κατά τη διάρκεια αυτής.

Η συχνότητα του ΣΔΚ στην Ελλάδα κυμαίνεται γύρω στο 7%, ποσοστό που ολοένα αυξάνει (όπως και του Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 –ΣΔ2). Οι αιτίες είναι πολλές, όπως το οικογενειακό ιστορικό, η παχυσαρκία, η κακή διατροφή με λήψη τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό φορτίο, («κακοί» υδατάνθρακες, όπως ζάχαρη, γλυκά, ζυμαρικά, ψωμί, ρύζι, αμυλούχα λαχανικά), κ.ά.

Οι κίνδυνοι που συνδυάζονται με τον ΣΔΚ αφορούν πρωτίστως το έμβρυο:

* Μακροσωμία (βάρος του εμβρύου ή του νεογέννητου μεγαλύτερο από αυτό που αντιστοιχεί στην ηλικία κύησης).

* Περιγεννητικοί κίνδυνοι: θάνατος εμβρύου, κατάγματα, δυστοκία των ώμων).

* Απώτεροι κίνδυνοι για το παιδί: παχυσαρκία και ΣΔ2.

* Προεκλαμψία (αυξημένη αρτηριακή πίεση) της μητέρας.

* Ανάγκη για καισαρική τομή.

* Αυξημένη επίπτωση ΣΔ2 για τη μητέρα.

Η διάγνωση του ΣΔΚ γίνεται με μέτρηση σακχάρου. Εάν οι πρωινές μετρήσεις νηστείας είναι πάνω από 92mg/dl αλλά κάτω από 125mg/dl τότε η έγκυος αντιμετωπίζεται ως επί ΣΔΚ (εάν το σάκχαρο νηστείας είναι πάνω από 126mg/dl, τότε η έγκυος αντιμετωπίζεται ως επί προϋπάρχοντος ΣΔ2) .

Εάν το σάκχαρο νηστείας είναι κάτω από 91mg/dl τότε προγραμματίζεται διενέργεια φόρτισης με γλυκόζη (καμπύλη σακχάρου) μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας κύησης σε όλες τις εγκύους.

Θεραπευτική αντιμετώπιση του ΣΔΚ:

* Υγιεινοδιαιτητική αγωγή.

* Μικρά και συχνά γεύματα.

* Σύνθεση διαιτολογίου: υδατάνθρακες 40%, πρωτεΐνες 25%, λίπος 35% της συνολικής θερμιδικής πρόσληψης.

* Σε παχύσαρκες γυναίκες, περιορισμός των θερμίδων.

* Εάν δεν υπάρχει μαιευτική αντένδειξη, σωματική άσκηση (π.χ. περπάτημα 10 λεπτά μετά τα τρία κύρια γεύματα).

* Θεραπεία με ινσουλίνη: όταν δεν επιτυγχάνονται οι γλυκαιμικοί στόχοι ή εμφανίζονται σημεία μακροσωμίας στο υπερηχογράφημα του εμβρύου, τότε στο θεραπευτικό σχήμα προστίθεται και η ινσουλίνη.

Μετά τον τοκετό συνιστάται έλεγχος με καμπύλη σακχάρου, διότι υπάρχει αυξημένη επίπτωση ΣΔ2 σε γυναίκες με προϋπάρχοντα ΣΔΚ.