Τι είναι ο βραχύς χαλινός της γλώσσας και πότε πρέπει να μας ανησυχεί;

Ο χαλινός της γλώσσας είναι η μεμβράνη που βρίσκεται ανάμεσα στην γλώσσα και το έδαφος του στόματος.

Όταν αυτός ο υμένας είναι πολύ κοντός κρατάει την γλώσσα καθηλωμένη και περιορίζει τις φυσιολογικές κινήσεις της. Σε αυτή την περίπτωση τίθεται η διάγνωση του βραχύ χαλινού ή αλλιώς της αγκυλογλωσσίας.

Πώς θα υποψιαστώ ότι το παιδί μου έχει βραχύ χαλινό?

Τα βρέφη με βραχύ χαλινό παρουσιάζουν συχνά δυσκολία στον θηλασμό και ανεπαρκή πρόσληψη βάρους. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν τραύμα στη θηλή του μαστού στην προσπάθεια τους να τραφούν καθώς η συμπίεση της θηλής γίνεται με τα ούλα και όχι με τη γλώσσα που μένει καθηλωμένη στο έδαφος του στόματος. Ο πόνος για τις θηλάζουσες μητέρες μπορεί να είναι πολύ έντονος και να τις αποθαρρύνει απ’ το να συνεχίσουν να θηλάζουν, κάτι που όμως δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αφού υπάρχει εύκολη και άμεση λύση για το πρόβλημα αυτό.

Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να παρατηρήσουμε δυσκολίες στην ομιλία με αδυναμία σωστής άρθρωσης κάποιων φωνημάτων κυρίως αυτών που περιέχουν το «ρ» και το «λ», ή αδυναμία εκτέλεσης απλών κινήσεων όπως το να φάει το παιδί ένα παγωτό χωνάκι.

Ποια είναι η θεραπεία?

Η θεραπεία είναι η διατομή του χαλινού. Μέχρι κάποια ηλικία (κυρίως ως τους έξι μήνες), μπορεί να γίνει με ασφάλεια στο ιατρείο του ωτορινολαρυγγολόγου. Είναι μία σύντομη και ανώδυνη διαδικασία που μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία. Σπάνια μπορεί να προταθεί να γίνει η διατομή του χαλινού υπό γενική αναισθησία ή μέθη κυρίως σε παιδιά μεγαλύτερα του ενός έτους.
Συμπερασματικά, ο βραχύς χαλινός είναι μία πάθηση η οποία έχει εύκολη αντιμετώπιση και δεν πρέπει να συστήνεται στους γονείς να περιμένουν να μεγαλώσει το παιδί τους, γιατί όσο νωρίτερα γίνει η επέμβαση τόσο το καλύτερο.

Άλλα είδη χαλινού της στοματικής κοιλότητας

Ένας άλλος χαλινός της στοματικής κοιλότητας που μπορεί να μας απασχολήσει είναι ο χαλινός του άνω και πολύ πιο σπάνια του κάτω χείλους. Σε περίπτωση που ο χαλινός αυτός είναι βραχύς, οι φυσιολογικές κινήσεις του χείλους περιορίζονται τραβώντας τα κεντρικά δόντια και δημιουργώντας κενό ανάμεσα τους, η σύγκλειση του οποίου μπορεί να απαιτήσει ορθοδοντική θεραπεία. Η έγκαιρη διατομή του μπορεί να αποτρέψει αυτό το πρόβλημα.