Οξεία μέση ωτίτιδα

Ως οξεία μέση ωτίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του βλεννογόνου της κοιλότητας του μέσου ωτός καθώς και της μαστοειδούς κοιλότητας και μπορεί να είναι βακτηριακής ή ιογενούς αιτιολογίας. Εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά ηλικίας 6 έως 18 μηνών, ενώ η συχνότητά της μειώνεται μετά τα 7 έτη.

Παράγοντες κινδύνου

Παιδιά που πηγαίνουν σε παιδικούς σταθμούς, ζουν σε περιβάλλον παθητικού καπνίσματος, εμφανίζουν συχνές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού έχουν αυξημένη πιθανότητα να νοσήσουν από οξεία μέση ωτίτιδα.

Αυξημένη είναι η συχνότητα της νόσου σε βρέφη που δεν θηλάζουν αλλά σιτίζονται με μπιμπερό καθώς και σε παιδιά που εμφανίζουν διάφορα σύνδρομα, όπως σύνδρομο Down, διότι στις περιπτώσεις αυτές συνυπάρχει δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας.

Τέλος για την οξεία μέση ωτίτιδα φαίνεται να υπάρχει και γενετική προδιάθεση. Αν δηλαδή ένα παιδί παρουσιάζει επεισόδια ωτίτιδας, τα αδέρφια του έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίζουν και αυτά.

Πώς προκαλείται?

Η οξεία μέση ωτίτιδα ξεκινάει συχνά από μία λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, η οποία επεκτείνεται στο αυτί μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας, του σωληνίκου δηλαδή που ενώνει το ρινοφάρυγγα με το μέσο ους.

‘Αλλοι τρόποι μετάδοσης της λοίμωξης είναι αιματογενώς ή μέσω διατρήσεων της τυμπανικής μεμβράνης.

Ποια είναι τα συμπτώματα?

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο αυτί, αίσθημα πληρότητας, βαρηκοία και σε κάποιες περιπτώσεις πυρετό. Τα μικρότερα παιδιά που δεν μπορούν να μιλήσουν για να εξηγήσουν τι τους συμβαίνει μπορεί να εμφανίζουν νευρικότητα, ανορεξία, ξαφνικό κλάμα, δυσκολία στον ύπνο, τράβηγμα στο αυτί ή έμετο.

Πώς γίνεται ή διάγνωση και ποια είναι η θεραπεία?

Η διάγνωση γίνεται με τη χρήση μικροσκοπίου ώστε να γίνει μια σωστή και λεπτομερής εξέταση. Η ωτοσκόπηση μπορεί να είναι πολύ δύσκολη σε ένα μικρό παιδί που κινείται και κλαίει αλλά είναι απαραίτητη ώστε να αποφασιστεί αν είναι αναγκαία η χορήγηση αντιβιοτικών ή όχι.

Η οξεία μέση ωτίτιδα είναι η διάγνωση η οποία σχετίζεται συχνότερα με συνταγογράφηση αντιβιοτικών, αλλά πολλές φορές αναίτια καθώς η αντιβιοτική θεραπεία δεν είναι πάντα απαραίτητη αλλά εξαρτάται από την ωτοσκοπική εικόνα, την ηλικία του παιδιού και τη γενική του κατάσταση.

Τέλος, πολύ σημαντικό ρόλο στη θεραπεία παίζει ο καλός καθαρισμός της μύτης με φυσιολογικό ορό καθώς και η χρήση αποσυμφορητικών ανάλογα βέβαια με την ηλικία του ασθενή.