Ως διαβήτης κύησης ορίζεται η διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του 2ου κυρίως τριμήνου της εγκυμοσύνης και διαγιγνώσκεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της κύησης.
Η παραγωγή από τον πλακούντα των ορμονών που βοηθούν το έμβριο να μεγαλώσει δυσχαιρένουν τη δράση της ινσουλίνης στο σώμα της γυναίκας, με αποτέλεσμα το πάγκρεας να μη μπορεί ν΄ανταπεξέλθει κ να αυξάνονται τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Η διαταραχή αυτή είναι ασυμπτωματική κ αφορά το 2-14% των κυήσεων.
Πώς ελέγχεται:
Τα επίπεδα σακχάρου ελέγχονται προληπτικά στις εγκυμονούσες αμέσως μετά την επιβεβαίωση της εγκυμοσύνης κ σε μηνιαία βάση.
Αν η γλυκόζη αίματος κατά την πρώτη επίσκεψη είναι <92mg/dl τότε προγραμματίζεται δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη μεταξύ 24ης -28ης εβδομάδας κύησης.
Υπάρχουν 2 δοκιμές, η 3ωρη που χρησιμοποιείται κυρίως στις ΗΠΑ και η 2ωρη. Στη 2ωρη χρησιμοποιούνται 75 γρ. γλυκόζης και οι μετρήσεις γίνονται σε 0΄, 60΄κ 120΄.
Φυσιολογική καμπύλη 0΄ <92 στα 60΄<180 και στα 120΄<153 mg/dl σάκχαρο.
Παθολογική καμπύλη 0΄ >92 στα 60΄>180 και στα 120΄>153 mg/dl σάκχαρο.
Η παθολογική καμπύλη μας θέτει και τη διάγνωση ακόμη και αν μόνο μια τιμή είναι ίση ή μεγαλύτερη από τα προαναφερόμενα όρια.
Παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση του σακχάρου:
– Ηλικία >35 ετών
– Παχυσαρκία
– Υπερβολική αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της κύησης
– Ιστορικό προηγούμενης κύησης με Σ.Δ
– Ιστορικό κύησης με νεογνό > 4 κιλών
– Ιστορικό προδιαβήτη ή αντίσταση στην ινσουλίνη
– Ιστορικό ανεξήγητου ενδομήτριου θανάτου
– Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
– Συγγενείς 1ου βαθμού με ιστορικό διαβήτη
Επιπτώσεις στη μητέρα:
– Πρόωρος τοκετός
– Προεκλαμψία, εκλαμψία
– Υπέρταση, νεφροπάθεια
– Δυστοκία (δύσκολος τοκετός με τραυματισμό του νεογνού)
– Καισαρική τομή λόγω αυξημένου μεγέθους του εμβρύου
Επιπτώσεις στο μωρό:
– Μεγάλη αυξηση του σωματικού βάρους με κίνδυνο τραυματισμού κ ασφυξίας κατά το Φ.Τ
– Νεογνική υπογλυκαιμία ( λόγω υπερπαραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας)
– Αυξημένη συχνότητα εμβρυικού θανάτου
– Αναπνευστική δυσχέρια
– Αυξημένος κίνδυνος για παιδική παχυσαρκία , ανάπτυξη διαβήτη κ.α
Αντιμετώπιση:
Η διατροφή είναι σημαντικός παράγοντας για την καλή ρύθμιση του σακχάρου στην έγκυο κ γι αυτό πολλές φορές η θεραπεία συνίσταται στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών της μητέρας κατά κύριο λόγο κ αν χρειαστεί κ στη χρήση της ινσουλίνης.
Η αυξημένη πρόσληψη τροφής αυτονόητα οδηγεί κ σε αυξημένη πρόσληψη σακχάρου. Ετσι με την υγιεινή διατροφή, το περιορισμό των υδατανθρακών κ μείωση των θερμίδων, σε συνδιασμό με μια ήπια σωματική ημερήσια δραστηριότητα των 30΄, είναι δυνατόν να αποφευχθεί η απότομη αύξηση του σωματικού βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης του Σ.Δ κ των επιπλοκών του!
Μικροβιολόγος
