Εκκριτική ωτίτιδα: Πώς αντιμετωπίζεται το «υγρό στο αυτί»;

Η εκκριτική ωτίτιδα ή αλλιώς το «υγρό στο αυτί» αποτελεί μία πολύ συχνή ωτορινολαρυγγολογική πάθηση στα παιδιά και τα επηρεάζει κυρίως από την ηλικία των δύο έως πέντε ετών. Ορίζεται ως η συλλογή υγρού ορώδους ή βλεννώδους στο μέσο ους κυρίως λόγω δυσλειτουργίας ή απόφραξης της ευσταχιανής σάλπιγγας.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα κύριο σύμπτωμα της εκκριτικής ωτίτιδας είναι η βαρηκοΐα που συνήθως όμως γίνεται δύσκολα αντιληπτή απ΄ τους γονείς. Σε αρκετές περιπτώσεις το παιδί αυξάνει πολύ τον ήχο της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου, δεν απαντάει στις ερωτήσεις μας και δίνει την εντύπωση του αφηρημένου στο σπίτι ή στο σχολείο. Μικρότερα παιδιά μπορεί να τρίβουν ή να τραβάνε το αυτί τους.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση γίνεται κυρίως με την ωτομικροσκόπηση και την τυμπανομετρία, εξετάσεις απλές και εντελώς ανώδυνες που γίνονται στο ωτορινολαρυγγολογικό ιατρείο. Στο ακοόγραμμα ανευρίσκεται βαρηκοία αγωγιμότητας συνήθως μικρού έως μετρίου βαθμού.

Ποια είναι η θεραπεία;

Η εκκριτική ωτίτιδα συχνά υποχωρεί αυτόματα, κυρίως μετά τους καλοκαιρινούς μήνες, χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση και δεν πρέπει να χορηγούνται άσκοπα. Η συνήθης πρακτική σε αμφοτερόπλευρη εκκριτική ωτίτιδα είναι η επανεξέταση του ασθενή σε τρεις μήνες και η πρόταση μυριγγοτομής και τοποθέτησης σωληνίσκων αερισμού εάν τα συμπτώματα επιμένουν. Πρόκειται για μία σύντομη επέμβαση που γίνεται στο χειρουργείο με γενική αναισθησία, ώστε να είναι ανώδυνη και ασφαλής για το παιδί.