Η ρινοκολπίτιδα ή “ιγμορίτιδα” όπως συνηθίζεται να αναφέρεται από πολλούς είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και αποτελεί μία πολύ συχνή αιτία επίσκεψης στον ωτορινολαρυγγολόγο.
Τι είναι όμως και πώς αντιμετωπίζεται?
Ως ρινοκολπίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του βλεννογόνου τόσο της μύτης όσο και των παραρρινίων κόλπων. Ορίζεται ως οξεία ή υποξεία όταν τα συμπτώματα διαρκούν λιγότερο από δώδεκα εβδομάδες και χρόνια όταν τα συμπτώματα εμμένουν για περισσότερο από δώδεκα εβδομάδες.
Πώς προκαλείται?
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι αεροφόρες κοιλότητες στο πρόσθιο τμήμα του κρανίου, γύρω από τη μύτη με την οποία επικοινωνούν μέσω πολύ μικρών στομίων. Χωρίζονται στον μετωπιαίο κόλπο, το ιγμόρειο άντρο, τις ηθμοειδείς κυψέλες και τον σφηνοειδή κόλπο.Οι παραρρίνιοι κόλποι παράγουν συνεχώς λεπτόρευστες εκκρίσεις, οι οποίες φυσιολογικά παροχετεύονται δια μέσου του μικρού στομίου που υπάρχει στον κάθε κόλπο προς τις ρινικές κοιλότητες.
Όταν για οποιοδήποτε λόγο, π.χ. κοινό κρυολόγημα ή μια κρίση ρινίτιδας προκληθεί φλεγμονή στο ρινικό βλεννογόνο δημιουργείται οίδημα το οποίο μπορεί να αποφράξει το στόμιο παροχέτευσης του κόλπου και να επιτρέψει τη συσσώρευση εκκρίσεων που ευνοούν την ανάπτυξη βακτηρίων και την εξέλιξη της φλεγμονής.
Ποια είναι τα συμπτώματα?
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο ή πίεση στο πρόσωπο, ρινική απόφραξη, καταρροή και διαταραχή στην όσφρηση. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, βήχα, κακοσμία του στόματος, κούραση και οδονταλγία ή ωταλγία.
Πώς γίνεται η διάγνωση?
Η διάγνωση της ρινοκολπίτιδας γίνεται κυρίως με την ενδοσκόπηση της μύτης από τον ωτορινολαρυγγολόγο. Η παρουσία βλεννοπυωδών ρινικών εκκρίσεων και το οίδημα του βλεννογόνου είναι χαρακτηριστικά ευρήματα της νόσου. Η ακτινογραφία των παραρρινίων κόλπων δεν θεωρείται πλέον χρήσιμη. Όσο για την αξονική τομογραφία έχει θέση κυρίως στη διάγνωση των χρόνιων μορφών ή σε περιπτώσεις επιπλοκών της οξείας ρινοκολπίτιδας.
Ποια είναι η θεραπεία?
Η οξεία ρινοκολπίτιδα είναι σε ένα μεγάλο ποσοστό ιογενής και μπορεί να αυτοιαθεί χωρίς τη χρήση αντιβιοτικών. Όταν όμως τα συμπτώματα επιμένουν η χρήση αντιβιοτικών συνδυαστικά με ρινοπλύσεις, τοπικά αποσυμφορητικά και τοπικά κορτικοστεροειδή κρίνεται απαραίτητη. Όσο για την χρόνια ρινοκολπίτιδα η αντιμετώπισή της είναι αρκετά πιο σύνθετη. Βασικό ρόλο έχουν οι ρινοπλύσεις και τα τοπικά κορτικοστεροειδή αλλά και η λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική σε σοβαρότερες καταστάσεις.
Ωτορινολαρυγγολόγος (ωρλ)
