Ακοή στα βρέφη και ωτακουστικές εκπομπές

Οι ωτοακουστικές εκπομπές  είναι μία από τις πιο πρόσφατες ακοολογικές μεθόδους αξιολόγησης της ακουστικής ικανότητας στα βρέφη  και με εφαρμογή και σε άλλες ηλικίες ανάλογα με την πάθηση διερεύνησης. Η μέθοδος αυτή αναλύει τις απαντήσεις του κοχλία του βρέφους στα ηχητικά ερεθίσματα της συσκευής και αξιολογεί την ακεραιότητα του κοχλία – έσω ωτός.

Συνήθως ο πιο συχνός τύπος ωτοακουστικών που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι οι παροδικά προκλητές (TEOAEs).

Οι ωτοακουστικές εκπομπές παράγονται από ηχητικά ερεθίσματα, τα οποία χορηγούνται μέσω ακουστικού καθετήρα, ο οποίος τοποθετείται στον έξω ακουστικό πόρο. Ο καθετήρας αυτός περιέχει μεγάφωνα, τα οποία παράγουν τα ερεθίσματα, καθώς και ένα πολύ ευαίσθητο μικρόφωνο, που συλλέγει τις παραγόμενες απαντήσεις – εκπομπές, οι οποίες εν συνεχεία καταγράφονται, αναλύονται, επεξεργάζονται από έναν υπολογιστή και μπορούν να γίνει η απεικόνιση τους σε διαγράμματα με τα αποτελέσματα.

Τα πλεονεκτήματα των ωτοακουστικών εκπομπών είναι τα εξής:

Α. Καταγράφονται σε όλες τις ηλικίες, ακόμα και σε πρόωρα με ηλικία κύησης μεγαλύτερη των 32 εβδομάδων.

Β. Η ευαισθησία και η ειδικότητα της δοκιμασίας είναι άνω του 90%.

Γ. Ανιχνεύονται στο 97%-100% των αυτιών με φυσιολογική ακοή και η παρουσία τους μας εξασφαλίζει σε ποσοστό 99% ότι δεν υπάρχει βαρηκοΐα.

Δ. Η δοκιμασία είναι αρνητική σε αυτιά με βαρηκοΐα μεγαλύτερη των 30 db HL και παρέχει πληροφορίες για μεμονωμένες συχνότητες (0,5-5 kHz). Η εξέταση μπορεί να γίνει από το δεύτερο 24ωρο της ζωής του νεογνού.

Είναι απλή, με την εφαρμογή ενός πλαστικού ειδικού βύσματος χωρίς αναισθησία, διαρκεί λιγότερο από 1 λεπτό για το κάθε αυτί και θεωρείται αντικειμενική, αφού δεν απαιτείται η συνεργασία του νεογνού, και είναι ευκολότερη όταν το βρέφος είναι ήρεμο.

Έχουν μάλιστα καθιερωθεί ως μια σημαντική μέθοδος ελέγχου της ακοής με κύρια μέχρι σήμερα εφαρμογή το μαζικό προσυμπτωματικό έλεγχο των νεογνών και βρεφών για βαρηκοΐα.

Η επιστημονική κοινότητα συνιστά πλέον τον έλεγχο της ακοής σε όλα τα νεογνά εντός των πρώτων 24ωρων στο μαιευτήριο και οπωσδήποτε πριν από την ηλικία των 3 μηνών. Ο κύριος στόχος είναι μέχρι τον 3ο μήνα να γίνει η ανίχνευση του πιθανού προβλήματος, έτσι ώστε μέχρι τον 6ο μήνα να έχει ολοκληρωθεί ο απαραίτητος διαγνωστικός έλεγχος και το βρέφος όσο το δυνατό νωρίτερα να ενταθεί στο πρόγραμμα αποκατάστασης.

Αυτό επιτυγχάνεται με την εφαρμογή των προγραμμάτων μαζικού ελέγχου (screening tests) νεογνών για την πρώιμη ανίχνευση της παιδικής βαρηκοΐας.

Η νευροαισθητήρια βαρηκοΐα δεν είναι, δυστυχώς, σπάνια πάθηση, θεωρείται μάλιστα μια από τις πιο συχνές διαταραχές των νεογνών. Η επίπτωση της βαρηκοΐας κυμαίνεται στο 0,9-1,7/1.000 νεογνά.

Στη χώρα μας, με τις 100.000 γεννήσεις περίπου ετησίως, αναλογούν 100 νεογνά με μεγάλου βαθμού αμφοτερόπλευρη νευροαισθητήρια βαρηκοΐα και ένας μεγαλύτερος αριθμός νεογνών με μικρότερου βαθμού βαρηκοΐα.

Γνωρίζουμε ότι σημαντικό ρόλο σε μια πάθηση παίζει ρόλο πρώτον η έγκαιρη διαπίστωση, κατά δεύτερον η έγκαιρη διάγνωση και τελικά η έγκαιρη θεραπεία.

Όσο πιο γρήγορα, λοιπόν, διαγνωστεί η βαρηκοΐα και αρχίσει το πρόγραμμα αποκατάστασης του παιδιού, τόσο καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται στην εκμάθηση του λόγου και στη γενικότερη ψυχοκοινωνική προσαρμογή του παιδιού.