Η Πολυοζώδης Βρογχοκήλη (ΠΟΒ) είναι μια κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από αυξημένο μέγεθος του θυρεοειδούς, καθώς και παρουσία όζων στο παρέγχυμα του αδένα.
Η αιτιολογία είναι πολυπαραγοντική:
Η ιωδοπενία (ελλιπής πρόσληψη ιωδίου), είναι ο κυριότερος περιβαλλοντικός παράγοντας για την πρόκληση της νόσου. Άλλοι παράγοντες είναι το κάπνισμα, το στρες, διάφορα φάρμακα, λοιμώξεις, αλλά και το φύλο έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού η αναλογία ανδρών – γυναικών είναι 5 έως και 10:1
Η ΠΟΒ μπορεί να συνδυαστεί με υπερ- ή υποθυρεοειδισμό, ή με φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.
Η διάγνωση συνήθως γίνεται τυχαία κυρίως σε άτομα οικογενειών που παρουσιάζουν βρογχοκήλη ή μετά από ανεύρεση κάποιας μάζας στην περιοχή του θυρεοειδούς, δυσφορία, ξαφνικό πόνο από αιμορραγία εντός ενός όζου.
Για την διερεύνηση της ΠΟΒ πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζει το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς καθώς και ο εργαστηριακός αιματολογικός έλεγχος, ενώ το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς έχει πλέον περιορισμένη χρήση και δίδεται μόνο σε ιδιαίτερες περιπτώσεις.
Η παρακέντηση των όζων με λεπτή βελόνα (FNA) και η κυτταρολογική εξέταση του υλικού είναι μια μέθοδος που μας δίνει πληροφορίες για την καλοήθεια ή κακοήθεια ενός όζου. Συνήθως διενεργείται σε όζους μεγαλύτερους του ενός εκατοστού, αλλά και σε μικρότερους εάν είναι ύποπτη η υπερηχογραφική τους εικόνα.
Οι θεραπευτικές επιλογές της ΠΟΒ είναι περιορισμένες:
Αμφίβολη παραμένει η χορήγηση θυροξίνης μια και διαπιστώνεται χαμηλή ικανότητα μείωσης του όγκου των όζων καθώς και επανάκαμψη αύξησης του μεγέθους τους μετά τη διακοπή αυτής, αλλά και ανεπιθύμητες δράσεις σε καρδιά (ταχυκαρδία, κολπική μαρμαρυγή) και σε οστά (οστεοπόρωση).
Η παρουσία μεγάλης βρογχοκήλης και ο αυξημένος κίνδυνος κακοήθειας ορίζει ως πλεονεκτικότερη μέθοδο την χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένας (ολική θυρεοειδεκτομή).
Ενδοκρινολόγος / Διαβητολόγος
