Πολλοί ειδικοί και μη έχουν αναφερθεί στις επιπτώσεις του διαδικτύου στη ζωή και την ψυχική διάθεση των παιδιών, έως τώρα. Στόχος αυτού του άρθρου είναι να παρουσιάσει και να εξηγήσει συνάμα, γιατί τα παιδιά εθίζονται στο διαδίκτυο και γιατί αυτό επιφέρει μία σειρά από σοβαρές ψυχικές διαταραχές και κινδύνους στη ζωή τους. Στο τέλος του άρθρου παρουσιάζεται ένα γράμμα ενός εθισμένου αγοριού στο διαδίκτυο που απευθύνει έκκληση βοήθειας προς τους γονείς του, με έναν διαφορετικό όμως τρόπο.
Ξεκινώντας λοιπόν θα απαντήσουμε στο ερώτημα, πότε ένα άτομο μπορεί να χαρακτηριστεί εθισμένο από το internet;
• Η χρήση του διαδικτύου για περισσότερες από 10 ώρες τη βδομάδα, μπορεί να προκαλέσει εθισμό.
• Τα εθισμένα άτομα αγχώνονται υπερβολικά ή θυμώνουν (σύνδρομο στέρησης), όταν έχουν πολλή ώρα να πιάσουν το πληκτρολόγιο στα χέρια τους για να σερφάρουν στο διαδίκτυο, ή όταν δεν μπορούν να περάσουν το level (επίπεδο) ή την πίστα στο παιγνίδι που παίζουν στον υπολογιστή.
• Όταν οι χρήστες του διαδικτύου θεωρούν το μέσο, δηλαδή το smartphone , το tablet ή τον υπολογιστή το σημαντικότερο κεφάλαιο της ζωής τους, που χωρίς αυτό δεν μπορούν να λειτουργήσουν, τότε το εξιδανικεύουν με αποτέλεσμα να θεωρούνται και να είναι εθισμένοι από αυτό.
• Πολλοί άνθρωποι παρατηρούν τροποποίηση της διάθεσης των εθισμένων στο διαδίκτυο ατόμων με κυκλοθυμικά και δυσθυμικά επεισόδια που κυμαίνονται από μέτρια ως σοβαρά. Για τους μη ειδικούς αυτά μπορεί να αναγνωριστούν ανάλογα με τα σκαμπανεβάσματα στη διάθεση κάποιου, όπως τις απότομες εκρήξεις και τις αλλαγές στη διάθεσή του και το απότομο πέρασμα από τη μελαγχολία ή τη θλίψη στη χαρά και στον ενθουσιασμό αντίστοιχα.
• Το εθισμένο στο διαδίκτυο άτομο παρουσιάζει αύξηση της παραγωγής του νευροδιαβιβαστή της ντοπαμίνης του εγκεφάλου, ο οποίος συνδέεται με το αίσθημα της ευχαρίστησης, της ευφορίας και της ανακούφισης.
• Τα εθισμένα στο διαδίκτυο άτομα απομονώνονται από γνωστούς, φίλους και παρέες και παρουσιάζουν έκπτωση της λειτουργικότητά τους σε τομείς όπως οι δραστηριότητες που τους ευχαριστούσαν προηγουμένως (πχ αθλητισμός, χορός), οι επιδόσεις τους στο σχολείο και η συμμετοχή τους σε ομάδες, συλλόγους κ.α.
• Το εθισμένο άτομο χρειάζεται σταδιακά όλο και περισσότερες ώρες χρήσης μπροστά από τον υπολογιστή, το smartphone ή το tablet ώστε να νιώθει ανακούφιση και ευχαρίστηση.
• Το εθισμένο παιδί πιο συγκεκριμένα, ξεκινά να συμμετέχει σε δωμάτια συνομιλιών (chat room), γράφοντας μηνύματα και φτιάχνοντας μια εικονική πραγματικότητα και εικονική διαδικτυακή ζωή που εμπεριέχει την προσπάθεια κοινωνικοποίησης από μέρους του.
• Το εθισμένο παιδί νιώθει ότι συμμετέχοντας σε ένα διαδικτυακό παιγνίδι έχει τη δυνατότητα να συνομιλεί με άλλους παίκτες και να αλληλεπιδρά μεταξύ τους. Σε αυτά τα παιγνίδια όμως μπορεί να παραμονεύει και ένας πραγματικός κίνδυνος για τα παιδιά, ο κίνδυνος της αποπλάνησης ή της παιδεραστίας καθώς εκεί συμμετέχουν και ενήλικες που δεν έχουν πάντοτε τις καλύτερες προθέσεις. Το παιδί που δεν γνωρίζει το προφίλ του δράστη και ακριβώς επειδή δεν μπορεί να περιορίσει το παιγνίδι λόγω του εθισμού του, ξεκινά να γράφει μηνύματα και να ανταποκρίνεται στις ερωτήσεις του(fishing).
Συνεχίζοντας θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε μια λίστα από συμβουλές ή τεχνικές που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί ή τα άτομα που φροντίζουν τα παιδιά που έχουν εθιστεί στο διαδίκτυο.
Ωστόσο, επιλέγουμε να παρουσιάσουμε την έκθεση ενός μαθητή που έχει εθιστεί στο διαδίκτυο με θέμα: ‘’Τι επιθυμώ περισσότερο στη ζωή μου και θα ζητούσα από τον Θεό να μου το δώσει ’’;
Θεέ μου, απόψε σου ζητώ κάτι που το θέλω πάρα πολύ! Θέλω να με κάνεις ηλεκτρονικό υπολογιστή (PC). Έτσι θα πάρω τη θέση του Η/Υ που έχω στο σπίτι μου! Θα έχω τον δικό μου χώρο και την οικογένειά μου γύρω από εμένα! Αν γίνει αυτό θα με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω και θα είμαι το Κέντρο της Προσοχής! Θα με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις!
Θα έχω την ίδια φροντίδα που έχει ο Η/Υ όταν δεν λειτουργεί! Αν γίνω Η/Υ θα έχω την παρέα του πατέρα μου, όταν έρχεται στο σπίτι από τη δουλειά, ακόμη κι αν είναι κουρασμένος! Θα έχω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη και όχι να με αγνοεί! Θα έχω τα αδέρφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει περισσότερες ώρες μαζί μου! Θα νιώθω πως η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη πότε πότε , μόνο για να περάσει λίγο χρόνο μαζί μου!
Και το τελευταίο: Κάνε με έτσι Θεέ μου (σ.σ Η/Υ), ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους! Δεν ζητώ πολλά… Θέλω μόνο να γίνω σαν ένας Η/Υ!
Η δασκάλα που διάβασε την έκθεση, δάκρυσε. Ο σύζυγός της που μπήκε εκείνη τη στιγμή στο σπίτι τη ρώτησε:
– Τι συμβαίνει;
Εκείνη απάντησε:
– Διάβασε αυτή την έκθεση. Την έχει γράψει ένας μαθητής μου.
Ο σύζυγος αφού τη διάβασε είπε:
– Θεέ μου, τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί;
Τότε η δασκάλα τον κοίταξε και του είπε:
– Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!
Ψυχολόγος
