Μερικές φορές, ακούμε ορισμένους ανθρώπους (κυρίως νεαρές γυναίκες) να παραπονιούνται ότι το σώμα τους είναι απαίσιο, ότι αν φάνε κάποια συγκεκριμένη τροφή δεν θα αρέσουν σε κανέναν, ότι οι άλλοι τους θέλουν χοντρούς επειδή τους ζηλεύουν, ότι αν είναι αδύνατοι / αδύνατες θα δείξουν πραγματικά τι αξίζουν, ότι αν υπερβούν ορισμένα κιλά δεν θα μπορέσουν να τα χάσουν κ.α.
Τα άτομα αυτά είναι πιθανόν να υποφέρουν από «ψυχογενή ανορεξία» και να ακολουθούν αυστηρές δίαιτες, να παραλείπουν γεύματα, να γυμνάζονται συχνά και εντατικά, να καταφεύγουν στον αυτοπροκαλούμενο εμετό και να χρησιμοποιούν καθαρτικά και διουρητικά για την απώλεια σωματικού βάρους.
Συνήθως, απομονώνονται από το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον και αποφεύγουν τις κοινωνικές εκδηλώσεις και τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με το φαγητό. Το άγχος που τα διακατέχει για το σωματικό τους βάρος επίσης, είναι τόσο μεγάλο με αποτέλεσμα να ασχολούνται μόνο με αυτό, γιατί πιστεύουν ότι αυτός είναι ένας τομέας τον οποίο μπορούν να ελέγξουν ευκολότερα.
Επιπλέον, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και νιώθουν ότι δεν μπορούν να ασκήσουν έλεγχο σε πολλά πράγματα στη ζωή τους.
Όλες αυτές οι πεποιθήσεις τους ενισχύονται δυστυχώς, από τα πρότυπα της δυτικής κοινωνίας, τα οποία δίνουν περίσσια σημασία στο πολύ αδύνατο σώμα και επιδοκιμάζουν συμπεριφορές που έχουν να κάνουν με εξαντλητικές δίαιτες, χάπια αδυνατίσματος, εντατική γυμναστική κ.α.
Ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι αν πάρει βάρος δεν θα τον αγαπάει κανείς, ότι θα τον κοιτούν όλοι και δεν θα αρέσει σε κανέναν ή ότι είναι ανίκανος /η, αναγάγει την αυστηρή δίαιτα σε αυτοσκοπό και αρχή της ύπαρξής του.
Πώς μπορεί λοιπόν κάποιος να βοηθήσει ένα άτομο που δείχνει να έχει καθηλωθεί σε τέτοιου είδους συμπεριφορές και υποφέρει από αυτές;
• Καταρχήν να συμπεριφέρεται με ευγένεια και ηρεμία. Τα άτομα με ανορεξία φοβούνται την κριτική και την απόρριψη.
• Να αποφεύγει να μιλά για θέματα διατροφής και βάρους. Είναι καλύτερα να τα αφήσει στον θεραπευτή του ατόμου αυτά τα ζητήματα.
• Να αποφεύγει σχόλια για το βάρος ή την εμφάνιση του ατόμου. Να επικεντρώνεται σε θέματα υγείας και το πώς θα αλλάξει η ζωή του αυτό το άτομο, αν ζητήσει βοήθεια σε σχέση με την κούραση, το άγχος και τα συναισθήματα που βιώνει.
• Να δίνει έμφαση στα πλεονεκτήματα μιας κανονικής ζωής.
• Καλό είναι να υπάρχουν σταθερές ώρες φαγητού και να μη γίνονται συζητήσεις για την θερμιδική αξία των γευμάτων.
Τι είναι καλό να αποφεύγει;
• Να κατασκοπεύει ή να ελέγχει τη συμπεριφορά του ατόμου σε σχέση με το φαγητό.
• Να το κριτικάρει και να το κατηγορεί για το πρόβλημά του.
• Να προσπαθεί να το πείσει ότι δεν είναι παχύ.
• Να κάνεις συζητήσεις για το βάρος, τις θερμίδες και το φαγητό.
• Να του λέει ότι είναι πολύ αδύνατο.
• Να του λέει ότι πήρε βάρος, έστω κι αν το θεωρεί ενθαρρυντικό.
• Να αναλάβει την ευθύνη των προβλημάτων του ατόμου που αντιμετωπίζει θέμα με την ανορεξία.
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από ανορεξία χρειάζονται χρόνο και βοήθεια για να αντιμετωπίσουν την κατάστασή τους. Εξάλλου, οι προσπάθειες κάποιου να πείσει τον άλλο ότι χρειάζεται να πάρει βάρος γιατί είναι πολύ αδύνατος / η και να κάνει δυσμενή σχόλια για την εμφάνισή του γενικά, πέφτουν στο «κενό». Είναι προτιμότερο για κάποιον να δώσει έμφαση στα πλεονεκτήματα μιας «κανονικής ζωής» και να ενθαρρύνει το άτομο που αντιμετωπίζει πρόβλημα με την ανορεξία να αναζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας.
Ψυχολόγος
